жұту

I

син.: сыңғыту, қылғыту, сіміру, ішу, ұрттау, сораптау

Сұйық асты, сусынды өңеш арқылы тынымсыз өткізу, қылғыту.

Жұмағұл қымызды қарбыта жұтып, кесені еңсеріп тастады (Ә.Нәбиев).

II

син.: жалмау

Алғашқы үшеуін Англия, Италия, Франция жұтып қойса, Кореяны Япония жұтып жіберді (С.Шарипов).